Verlegen kijkt ze me aan en zegt zachtjes: nee, ik begrijp de balansmethode niet, ook al had ik die allang moeten kennen. Ze zit in 4 VWO en wiskunde A gaat niet vanzelf. De gehele brugklas was er geen docent en ook in de 2e klas ontbrak het vaak aan wiskundeles.
De balansmethode is nodig om lineaire vergelijkingen op te lossen en wordt op school vaak uitgelegd met de metafoor van een weegschaal. In de metafoor is de weegschaal in evenwicht (het = teken), de schalen zijn gevuld met blokjes van een bekend gewicht of van een nog onbekend gewicht x. In het voorbeeld van de vergelijking -1,8x+6=1,2x+3,6 liggen er in de rechterschaal 1.2 blokjes van x en 1 blokje van 3.6 (kilogram).
Ik weet al een tijdje dat deze geweldige meid een achterstand heeft en toch moest ik mezelf even een halt toeroepen. Ik besefte: nú is het belangrijk om het leerproces aandacht te geven en wel op een luchtige manier. Dus pakte ik een stapeltje sticky notes en een potlood en tekende een weegschaal op mijn buroblad. Een mondhoek krulde omhoog. Tien minuten lang onderzochten we samen de balansmethode, door de papieren “blokjes” te plakken of weer weg te halen, te verplaatsen en te vereenvoudigen. Van het ene schaaltje naar het andere, maar altijd zodat de weegschaal in balans bleef.
Aan het eind van de les was ze blij en dankbaar. Geweldig om te zien hoe snel ze haar achterstand inloopt! #wiskunde #bijles #wiskundebijlesbelevenissen #Deventer #zelfvertrouwen
